Zgodnie z normą PN-EN 206:2014 oddziaływania środowiska na beton zostały pogrupowane na 18 klas ekspozycji (czyli różnych typów warunków jakie mogą oddziaływać na beton, w zależności na miejsce jego zastosowania).

Nasza wytwórnia wytwarza beton w następujących klasach ekspozycji:

Beton klasy X0 – środowisko nieagresywne; beton wewnątrz budynków o bardzo niskiej wilgotności powietrza,

KARBONATYZACJA

Beton klasy XC1 – środowisko suche; beton wewnątrz budynków o niskiej wilgotności powietrza; beton stale zanurzony w wodzie.

Beton klasy XC2 – środowisko stale mokre; powierzchnię betonu narażone na długotrwały kontakt z wodą najczęściej fundamenty.

Beton klasy XC3 – środowisko umiarkowanie wilgotne; beton wewnątrz budynków o umiarkowanej lub wysokiej wilgotności powietrza, beton na zewnątrz osłonięty przed deszczem.

Beton klasy XC4 – środowisko cyklicznie mokre i suche; powierzchnię betonu narażone na kontakt z wodą, ale nie jak w klasie ekspozycji XC2.

CHLORKI NIEPOCHODZĄCE Z WODY MORSKIEJ

Beton klasy XD1 – środowisko umiarkowanie wilgotne; powierzchnię betonu narażone na działanie chlorków z powietrza.

Beton klasy XD2 – środowisko mokre sporadycznie suche; baseny, betony narażone na działanie wody przemysłowej zawierającej chlorki.

Beton klasy XD3 – środowisko cyklicznie mokre/suche; elementy Mostów narażone na działanie rozpylonych cieczy zawierające chlorki. Nawierzchnie  dróg, płyt parkingów.

CHLORKI  POCHODZĄCE Z WODY MORSKIEJ

Beton klasy XS1 – środowisko działanie soli zawartych w powietrzu; konstrukcje zlokalizowane na wybrzeżu lub w jego pobliżu.

Beton klasy XS2 – środowisko stale zanurzone w wodzie; Elementy budowli morskich.

Beton klasy XS3 – środowisko strefa pływów, rozbryzgów i areozoli; Elementy budowli morskich.

AGRESJA MROZOWA

Beton klasy XF1 – środowisko umiarkowane nasycenie wodą; pionowe powierzchnie betonowe narażone na deszcz i zamarzanie.

Beton klasy XF2 – środowisko umiarkowane nasycenie wodą ze środkami odladzającymi; pionowe powierzchnie betonowe konstrukcji Drogowych narażone na zamarzanie i działanie środków odladzających z powietrza.

Beton klasy XF3 – środowisko silne nasycenie wodą bez środków odladzających; poziome powierzchnie betonowe narażone na deszcz i zamarzanie.

Beton klasy XF4 – środowisko silne nasycenie wodą ze środkami odladzającymi; jezdnię dróg i mostów narażone na działanie środków odladzających. Powierzchnie betonowe narażone na działanie aerozoli zawierających środki odladzające i zamarzanie. Strefy rozbryzgu w budowlach morskich narażonych na zamarzanie.

ŚRODOWISKO AGRESYWNE CHEMICZNIE

Beton klasy XA1 – środowisko słaba agresja chemiczna.

Beton klasy XA2 – środowisko umiarkowana agresja chemiczna.

Beton klasy XA3 – środowisko silna agresja chemiczna.

ŚCIERANIE

Beton klasy XM1 – środowisko umiarkowane zagrożenie ścieraniem; posadzki i nawierzchnie eksploatowane przez pojazdy o ogumieniu pneumatycznym.

Beton klasy XM2 – środowisko silne zagrożenie ścieraniem; posadzki i nawierzchnie eksploatowane przez pojazdy o ogumieniu pełnym oraz wózki podnośnikowe z ogumieniem elastomerowym lub na rolkach stalowych.

Beton klasy XM3 – środowisko ekstremalnie silne zagrożenie ścieraniem; posadzki i nawierzchnie często najeżdżane przez pojazdy gąsienicowe. Filary mostów,  powierzchnie przelewów, ściany spustów i sztolni hydrotechnicznych.

Zgodnie z założeniami normy PN-EN 206: 2014 należy oczekiwać, że beton wykonany wg wymagań dla wskazanych klas ekspozycji, będzie trwały w środowisku, do jakiego został zaprojektowany, pod warunkiem:

właściwego ułożenia, zagęszczenia i pielęgnacji, zapewnienia otulenia zbrojenia, zaprojektowania konstrukcji betonowej zgodnie z rzeczywistymi wymaganiami warunków środowiska, eksploatacji konstrukcji w warunkach dla jakich została zaprojektowana, przestrzegania właściwej konserwacji.